بازیافت و استفاده مجدد از ضایعات پلیمری که يکي از شاخص هاي صنعتي شدن کشورهاي پيشرفته می باشد.
عدم دفن ضایعات پلیمری بعنوان بزرگترین آلاینده قرن و بالطبع صرفهجویی در هزینه های دفن.
بازگشت مجدد مواد پلیمری به چرخه تولید.
جلوگیری ازخطرات ناشي از ضایعات پلاستيكي به سبب مواد افزودني آميخته با آنها که باعث می گردد شیرابه حاصله حاوی تركيباتي
نظير فلزات سنگين و ساير تركيبات زيان آور براي محيط زيست باشند.
بهبود كيفيت و خواص فيزيکي و تنفس بهتر خاک بدلیل عدم وجود مواد پلیمری در میان مولکول های خاک.
تولید سوخت های هیدروکربوری دارای خواصی کاملا مطابق با سوخت های فسیلی
نتایج زیر جهت یک تن پلاستیک بدست آمده است:
تا دمای جوش زیر degC250، 70% هیدروکربن سبک
تا دمای جوش زیر degC250-400، 15% هیدروکربن سنگین
گاز، 10%
کک، 5%